MEKONG DELTA

31 maart  Fietstocht door/ langs Vietnamese dorpjes aan de Mekong.

Dorpjes zijn alleen bereikbaar met brommer en fiets via goed aangelegde betonpaden. We hebben een eerste hulp post bezocht (ook alleen maar bereikbaar met brommer en fiets) waar vooral kruidengeneeskunde en acupunctuur bedreven wordt. De mensen betalen naar daadkracht. Bij zwaardere gevallen zoals botbreuken, open wonden etc worden de mensen doorverwezen naar het ziekenhuis. We hebben een primary school bezocht voor kinderen van 5 tot 10 jaar.  Voor ieder kind moet 3 dollar per maand betaald worden exclusief uniform en schoolboeken. Wanneer ouders dit niet kunnen betalen, betaalt de staat. Per dag bezoeken 2 verschillende kindergroepen de school. De eerste groep van 7.30u tot 11.00u, de tweede groep van 11.30u tot 15.00u. Na de primary school een boeddhistische Pagode bezocht waar kinderen opgevangen worden van ongehuwde moeders. De ongehuwde moeders moeten afstand doen van hun kind en dit anno 2014. Tot slot nog een rijstfabriekje bezocht. De rijst klaarmaken voor consumptie is een intensief proces. In Vietnam wordt eerst de eigen bevolking voorzien van rijst voordat de rijst geëxporteerd wordt. Van de 50% rijst die er geëxporteerd wordt gaat er 40% naar de Filipijnen. De mensen die niet in staat zijn om rijst te kopen wordt de rijst gratis verstrekt.

1 april   Boottocht naar de floating market in Cai Rang 

5.30u vertrok de boot vanuit het homestay naar de floating market. Kim onze Vietnamese gastvrouw, die overigens perfect Engels sprak, ging mee als gids. De bootsman vaarde ons door nauwe  kanaaltjes naar de floating market van Cai Rang, een van de grootste drijvende markten in de Mekong. Een bamboestok met het product in de top gaf aan welke product er verkocht werd. Anders dan in Bangkok; de Mekong is hier breed en er varen grotere boten. Er tussendoor varen kleine bootjes, die o.a. koffie verkopen en broodjes. Boeiend om het gewirwar te zien. Aan wal gegaan bij de grote landmarkt in Cai Rang. Een waar paradijs voor (amateur)fotografen. Je raakt er niet uitgekeken bij alle taferelen, die je ziet; de meest exotische groenten- en fruitsoorten, varkensoren en -poten, grote levende vissen, die uit de bak springen, grote garnalen en krabben, en veel levende padden en kikkers, die aan elkaar gebonden zijn. Later in de ochtend zelf nog een fietstocht gemaakt in de omgeving over de kleinere betonpaadjes langs de kanalen, fietsend onder veel laaghangend fruit door (bananen, mango,s, en jackfruit).

s'avonds uitstekend gegeten in ons zeer relaxte bamboe Homestay. De Canadese eigenaars hebben sinds kort ook een homestay in noord-Vietnam (binh nim) met dezelfde naam. Onze Canadees (Eloi) liet ons de waanzinnig mooie website zien. Het ligt ook aan een rivier, omgeven door karst-gebergte, zoals in Halong Bay. De formule van de homestay is bijzonder. Weliswaar niet goedkoop (35 euro per bungalow inclusief ontbijt), naast de activiteiten en andere maaltijden is water, fruit, koffie en thee echter gratis.  

2  en 3 april CanTho 20 km.

Over het betonpad langs de rivier naar Can Tho gefietst. Neergestreken in hotel Xoai Can Tho is een levendige stad met veel overblijfselen uit de Franse koloniale tijd, zoals de brede boulevards en parken. Het is de grootste stad in de Mekong Delta (ongeveer 3000000 inwoners), waar veel westerse invloeden merkbaar zijn. Tevens is de stad ingesteld op toeristen. Hier moesten we weer even aan wennen, we hadden de laatste week bijna geen toerist gespot. Beide musea van Can Tho en de pagode bezocht en goed gegeten in een van LP's aangeprezen restaurants.

4 april  van Can Tho naar Vin Longh (64 km)

In verband met de toenemende warmte maar weer vroeg vertrokken. De eerste 10 km ging razendsnel over zoefend asfalt, maar wel de grote weg. Na het verlaten van het zoefende asfalt ging de weg verder via dorpjes, rijstvelden, fruitbomen (voornamelijk abrikozen) naar Vin Longh.met de Ferry overgestoken naar het eiland boven Vinh Long. Hartelijk ontvangen in de Homestay door Mr Phu. Phu leeft met name van zijn restaurant, waar tussen de middag boten vanuit Vinh Long bij hem aanleggen. 

5 april    Phuong Thoa Homestay in Vinh Long

Rondgefietst in de omgeving met kleine weggetjes, betonpaadjes en bruggetjes. Op het eiland een doodlopende weg naar Phung Phu genomen. De zeer kleurrijke (Chinees) boeddhistische  kerk daar leek gesloten. Een jongen wenkte ons even later. Deze heeft ons de kerk met veel trots van beneden tot boven laten bezichtigen. Wij achter hem aan de toren in, onder het dakgewelf doorgekropen naar de achterkant van de kerk en balancerend over het dak weer terug. Mooi uitzicht zo hoog, linke kapriolen voor onze 64/65e, maar wel gaaf. Daarna de Ferry (bromfietspontje) overgestoken naar Vinh Long. Tussen de middag op de markt waanzinnig lekker gegeten. In de namiddag gerelaxed in ons Homestay. 

6 april.   Vinh long naar Ben Tre (80 km)

Afscheid genomen van Mr. Phu (alias Winnie). Het vinden van de goede weg, de Q57 kostte 8 km meer fietsen. Zeer fraaie weg met van alles te zien; bloemen en heesterkwekerijen, pottenbakkerijen en veel  Cafeetjes. Twee keer een stop gemaakt in een Cafe Vong (Vong=hangmat). De weg van Mo Cai naar Ben Tre was verbazend mooi; een weg overwoekerd met palmbomen, bananen en  koningspalm, omringd door water. In Ben Tre ons Hotel snel gevonden. Fraai Hotel (Hung Vuong), gelegen aan de rivier. 

7 april.  Ben Tre naar My Tho (30 km gefietst)

In de ochtend een mooie fietstocht gemaakt over het eiland beneden Ben Tre. Uitgebreid gekeken in een 'coconut factory'; De mannen het zware werk, de vrouwen de fijnere afwerking. Levensgevaarlijk, hoe de mannen de kokosnoot klieven, als eerste snelle handeling, op een vlijmscherp mes. We hadden de neiging om wat hechtmateriaal achter te laten.. De kokos wordt gemalen tot pap en in plakken verkocht voor de kokos-candy industrie, waar Ben Tre mede zijn bekendheid aan te danken heeft. Alles van de kokosnoot wordt gebruikt. In een volgend pand werden de vezels en haren bij elkaar geharkt en tot balen verwerkt. Via kleine weggetjes weer terug naar Ben Tre en doorgefietst naar een guesthouse onder My Tho ( Chalet Suisse). Deze naam niet verrassend, daar de eigenaresse een Vietnamese, die 32 jaar in Geneve gewerkt en gewoond heeft. 

8 April.   Fietsroute op eiland Chau Tahn naar My. Tho (70km)

We zijn na het ontbijt bij onze Zwitserse madame een ronde op het eiland gaan maken. We hebben kleine weggetjes opgezocht langs rijstvelden en order palmbomen door.  Onderweg veel bedrijvigheid (wederom kokosfabriekjes, steenfabrieken en handwerk van palmtakken voor daken). Via de hoge brug de Cau Song Tien over (een van de 9 Mekong-armen in de Delta) naar My Tho (200.000 inwoners). De zeer aparte pagode bezocht met zittend, staand en liggend groot Boeddha-beeld. Na wat slenteren over de markt gegeten aan de waterfront, jawel vis. Dit smakte ons opperbest, alhoewel de vis, die Margriet kreeg opgediend een rare smaak had. Uiteindelijk elkaars vis wat gedeeld en teruggefietst in de schemer naar ons Chalet Suisse. 

9  april.   Dagje rust bij ons guesthouse

Noodgedwongen een dagje rust ingelast. Pier begon 's nachts al en Lucas in de loop van de ochtend. De vis was duur betaald en had zijn uitwerking. Uitgebreid onze gedownloade kranten bijgelezen en ons met water, imodium en ORS wat op de been gehouden. Hier hadden we, zo op het eind van de vakantie, niet meer op gerekend! Het eten bij madame Suisse afgezegd en de op de hoek bij een tentje wat rijst en komkommer gegeten. Daarna ging het weer wat beter. Morgen de laatste grote fietstocht naar Saigon.

VIETNAM

zoals eerder aangegeven: Veel drukker (levendiger) dan Laos en Cambodja. Bevolkingsdichtheid als in Nederland (90 miljoen, waarvan 15 miljoen in de Delta)   Veel motorbikes en als ik zeg veel, dan is het heel, heel veel. Het verbaast ons dan ook dat we tot nu toe geen ongelukken hebben gezien. Verder weinig tot geen auto's. Volgens Mr. Phu is dat ook niet handig; met de brommer of scooter ben  je veel sneller. Je ziet, tot onze verbazing en afschuw, ook de nodige elektrische fietsen.            Groeten doen ze hier minder (je valt ook minder op tussen de massa..). In het begin was dat even wennen; ze groeten later en minder enthousiast en reageren secundairder, veelal met gelach. We hadden vaak het idee uitgelachen te worden, zeker in het zuiden van de Delta, waar we geen enkele andere westerling gezien hebben. In Can Tho kwamen we pas de eerste toeristen tegen. 

Vietnam is vergeleken met Laos en Cambodja veel goedkoper, zeker wat eten en overnachting betreft, ongeveer te vergelijken met Thailand. De Mekong Delta is de rijstschuur van Vietnam en afhankelijk van de waterstanden. In de VK van zaterdag 4 april stond een uitgebreid artikel over de problemen, die de delta oploopt met de voorgenomen bouw van dammen in de Mekong in Laos en Cambodja ten behoeve van electriciteitswinning. Mogelijk heeft dat voor de komende tijd dramatische gevolgen voor de bevolking hier m.b.t het wonen, de rijstbouw en visserij. De delta is zeker een van de hoogtepunten van onze reis; zeer afwisselend, zeer kleurrijk (mensen, markten), maar ook een geweldige natuur (fruitbomen, palmen, etc). Met name de kleine paadjes, waar je onder bananenbladeren en palmen doorrijdt zullen ons lang bijblijven.

In Vietnam valt ons op dat m.n. de plattelandsbevolking geen letter Engels spreekt dit in tegenstelling met Cambodja. Het noodzaakt ons een paar woorden Vietnamees onder de knie te krijgen, zeker t.b.v. het  eten in Restaurantjes. (Bun Rieu, Hu Tieu, com tam, etc.). Vietnam is een geweldig fietsland; steeds andere taferelen van mensen en natuurschoon, zeer kleurrijk en qua welvaart vergelijkbaar met Thailand.