VAN CHIANG MAI NAAR FANG

24 januari .    Van Chiang Mai naar Mae Taeng

7.45u vertrokken, koud, vest aan. De Thais' met winterjas en wollen mutsen op. Chiang Mai uitkomen ging snel, wel al zeer druk en levendig. Met de flow mee of je nu wil of niet, ook hier dus opletten en aanpassen. Afwisselend drukke wegen en stille wegen langs dorpjes, rijstvelden, bananenplantages, etc. Een hele school was uitgelopen en stond langs de weg met rood, wit, blauwe vlaggen te zwaaien. Niet voor ons waarschijnlijk, maar mogelijk voor de koning of afgezant die langs ging komen. We fietsten een heel stuk langs de rivier de Ping. Na 73 km kwamen aan bij ons Royal Ping Garden Resort. 

25 januari .  Van Mae Taeng naar  Chiang Dao

Na een goed ontbijt in het Ping Resort vertrokken om 8.15u. Het was koud en mistig, dus vesten aan en broekspijpen aanritsen! Wij besloten vandaag om het olifanten trainingscentrum ten zuiden van Chiang Dao over te slaan. We lazen daar slechte verhalen over; moeder olifanten worden  gekilled en de jonge olifanten worden daarna opgeleid voor de toeristen en slecht behandeld. In plaats daarvan hebben we een trainingskamp voor monks (niet monkey's) bezocht in de buurt van Chiang Dao, hoog in de bergen. Over de 107 fietsten we naar Chiang Dao. Daar trok het wat open en hebben we thee gedronken. Caves bezocht in een oud en fraai tempelcomplex. Daarna doorgefietst naar het monniken-trainingscentrum in de bergen, de Wat Phra Plong. Om de tempel te bereiken moesten we 500 trappen trotseren. Dit was echter  geen straf, de trappen liepen door een schitterend oerwoud met mooie fauna (veel vogels), flora en Boedhistische spreuken. Op de top een gouden  stupa en tempel met een heel monnikendorp. Daar werd zeer hard gewerkt door de monniken van smeden tot was ophangen, geen vrouw te bekennen! Op weg naar ons Marissa resort boven Chiang Dao kwamen we langs een naaiatelier waar driftig genaaid werd door talloze vrouwen! Daar komen nu al onze dure kleren vandaan! Het Marisa resort was schitterend en lag mooi in de bergen.. Gezwommen in een koud zwembad, waar wij werden vertroeteld door een Thaise (sterke kruidnagel-thee). Wij waren, zo bleek later, de enige gasten (eenzaam in een fraai restaurant).

26 januari.     Van Chiang Dao naar Fang

8.30u op de fiets, Vandaag Fang bereiken (76 km). Mooie tocht langs het Kars-gebergte, wat de grens met Myanmar (Birma) vormt.  Lange stijgingen van gemiddeld 6.5%. In de bochten gleed een scooter, die ons inhaalde, onderuit over het spekgladde asfalt (olie?). Assistentie verleend aan man en vrouw, maar gelukkig geen groot letsel.  Tussen de middag gegeten in een tentje langs de weg. Water met ijsblokjes gedronken, dat we van onze gastheer aangeboden kregen, zonder directe gevolgen voor onze ingewanden daarna..(dit kunnen we beter niet meer doen). Het eten was prima met veel groente en ook veel rijst! Genoten van schitterend landschap. De laatste 10 km echter langs een doorgaande drukke weg naar Fang. Neergestreken in het mooie Vieng Kieuw Resort, waar we heel relaxed buiten hebben gezeten.                              's Avonds naar de night markt geweest, die er alleen op zondag is. Een belevenis met veel eetkraampjes.  Als allochtoon gegeten tussen de autochtonen in kleermakerszit aan lage tafeltjes en dat valt niet mee voor een Nederlander met al zijn tafelrituelen!

Thailand....

Na 1 week in Thailand beginnen we er ons al aardig thuis te voelen. Dit komt echter ook door alle rood-wit-blauwe vlaggen en alle oranje monniken...De belangrijkste woorden, die je hier nodig hebt, zijn 'goedendag' (Sawaddie) en 'dankjewel' (Kohbkhoen) met daarachter 'krab' voor Luc en 'kah' voor Pier.. Rare lui die Thaisen. Dit gaat verder gepaard met veel buiginkjes en gevouwen handen. (Wai). De koning (niet de regering) is verder heilig voor het volk. Na iedere 100 m hangt er een foto van hem (Bhumibol) langs de weg (bij ons is dat anders). Autorijden doen ze links en meestal rijden ze beleefd en voorzichtig. Bijna altijd worden we zeer vriendelijk benaderd. Er wordt veel gezwaaid en getoeterd. Thailand is niet voor niets het land van de glimlach en ze benadrukken het concept 'sanuk', het idee dat het leven leuk moet zijn. En leuk heeft hier met name met eten te maken, de hele dag door..