PERHENTIAN, TAMAN NEGARA EN CAMERON HIGHLANDS

3 maart: Perhentian Besar

's Ochtend om 8.00 uur de Jetty naar Perhentian Besar (45 min varen). Gereserveerd bij Cocohut Chalet Resort. Om 9.00 konden we reeds inchecken in ons chalet, gelegen aan de zee en het eiland gaan verkennen. Inderdaad Bounty. Mooie witte stranden, palmen, een kristalheldere blauwgroene zee en relatief weinig toeristen.       P Besar is het grootste eiland, maar het minst bewoond. Er zijn slechts een paar (ongeveer 5) resorts, twee wandelpaden en is verder niet goed begaanbaar. Er worden vanuit de resorts de nodige activiteiten aangeboden, zoals snorkelen, duiken en boottochten naar andere eilanden. s'Middags hebben we een jungle tracking   gemaakt naar het noorden van het eiland. Onderweg apen, krabben en vogels.   

4 maart: Perhentian Besar

Vandaag een snorkeltocht gemaakt naar verschillende baaien. Dit was wel een overweldigende onderwaterwereld met zeer kleurrijke vissen (gestreept en groengeel), grote zee-schilpadden en kleine haaien. Verder deze dagen gebruikt om te relaxen, te zwemmen en te lezen.  

5 maart: Perhentian naar Terengganu. 102 km.

Op de Perhentian besloten, in verband met de tijd die ons restte, de oostkust naar beneden te fietsen en in ieder geval Taman Negara aan te doen, dat als groot regenwoud en natuurgebied in het binnenland ligt. Deze dag de vlakke route langs de kust uitgebuit om wat extra kilometers te vreten. Deze etappe was eentonig, saai en met veel tegenwind. Terengganu is een bijzondere stad (250.000 inw.), die modern aandoet en zeer islamitisch is. Twee zeer grote moskeeën (een spierwitte en de mozaik-moskee), die elkaar afwisselden met hun monotone gezang. 

6 maart: Terenganu via Kuantan naar Jerantut (bus)

Kwart over 7 in half schemer vertrokken om te ontbijten op het busstation om vervolgens onze route naar het zuiden voort te zetten. Er stonden zoveel bussen, dat we ons toch in verleiding kwamen om het weer te proberen. Met veel bemoeienissen van allerlei Maleisiërs zaten we om 9.00 uur in de bus naar Kuantan met de fietsen onder in de bus. Om 12.30 uur werden we gedropt op een nieuw modern busstation buiten de grote stad Kuantan. Nu dit gelukt was hebben we geïnformeerd of er een bus naar Jerantut ging, een plaatsje wat ligt aan de voet van Taman Negara. Wonder boven wonder lukte ook dit en waren we om 18.00 uur in Jerantut. Op deze manier hadden we met 300 km bus de eerder geplande treinreis (jungle train) naar Jerantut, die door de overstromingen was uitgevallen, overbrugd. In Jerantut overnacht in Hotel Sri Emas, waar we onze fietsen en een deel van onze bagage konden achterlaten. 

7 maart: Van Jerantut naar Kuala Tahan en Taman Negara. 65km

Kwart voor zeven werden we opgehaald en met een busje naar Kuala Tahan gebracht.  Na ontbijt met "Roti Canei" (pannenkoekjes) ons Resort gezocht, die we via Lonely Planet hadden uitgezocht (Xcape Resort). Om 10.00 uur gelijk de Jungle ingetrokken met een gids, die perfect Engels sprak en zeer boeiend kon vertellen over planten, bomen en het leven in de jungle. Na top met uitzicht over een lange jungle-brug, hoog in de bomen, gelopen en terug naar Tahan een Veraan van dichtbij in de bossen kunnen observeren. Na afloop gegeten in een van de floating restaurants aan de rivier. Daarna kunnen inchecken in het resort met zwembad, maar helaas ook dit keer was het zwembad gesloten (pomp defect). 

Taman Negara is het oudste regenwoud ter wereld, nog ouder dan de Amazone in Latijns-Amerika. Onderzoek toonde aan dat het regenwoud nooit te maken heeft gehad met de gevolgen van de ijstijd. Het gebied is in 1938 tot nationaal park verklaard, en is sindsdien het grootste nationale park van Maleisie. Het park is 4343 vierkante kilometer groot, en ligt verspreid over de deelstaten Kelantan, Terengganu en Pahang. Het is een primair regenwoud, dat betekent dat er nog niet (nauwelijks) is gekapt, en dat het regenwoud nog in oorspronkelijke staat verkeerd. Op Maleisisch Borneo is er regelmatig sprake van secundair regenwoud, hier is al wel gekapt, en zijn er vaak weer bomen aangegroeid. Taman Negara betekent in het Maleis 'Nationaal Park'. Het nationale park ligt op zo'n 4 uur rijden van Kuala Lumpur, de hoofdstad van Maleisië. Afgelopen december zijn er enorme overstromingen geweest waarvan de gevolgen nu nog steeds te zien waren. Veel verwoeste huizen, ontwortelde bomen, oevers weggevaagd. Men vertelde ons dat de rivier tot 50 meter was gestegen. 

8 maart: Taman Negara.

's Ochtends een jungle-wandeling gemaakt. Het verbaasde ons, terwijl we alleen in de jungle liepen, dat er zo weinig leven of wildlife te zien was. Wel veel vogelgeluiden en af en toe geritsel, maar geen vogel, slang of aap te zien. Wel olifantenkeutels.. Onderweg gezwommen in de heerlijk koele en snelstromende rivier (ook hier geen krokodillen of nijlpaarden..). s' Middags met boot de rivier op en gevaren naar een Asli-dorp. Hier uitleg gekregen over het leven van deze oorspronkelijke bewoners van Maleisië met demonstratie hoe zij met een blaaspijp met gifpijlen aan hun voedsel kwamen (vogels, apen, wilde zwijnen).                                                                                      

De naam Orang Asli betekent eigenlijk: oorspronkelijke bewoners. Er zijn nog ongeveer 60.000 Orang Asli, waarvan ongeveer 60% nog in de jungle leeft en 40% langs de kust. Meestal verstaat men onder Orang Asli iemand, die niet tot de drie hoofdgroepen (Maleis, Chinees, Indiër) behoort in Maleisië. We kunnen de Orang Asli onderverdelen in drie groepen: de. Senoi, de Orang Malaya Asli en de Negrito's.  
Ze verschillen onderling veel. Zoals de naam Negrito doet vermoeden, hebben deze mensen een donkerdere huid en kroeshaar. Ze doen een beetjes denken aan de mensen uit Papoea Nieuw Guinea of uit Afrika. Andere groepen hebben een lichtere huid en steil haar.
De Negrito's leven nog in het Noorden en Noordoosten van Maleisië en leven nog het meest in de jungle. Men vermoedt, dat deze groep ongeveer 8000 jaar geleden in Maleisië zijn komen wonen. Hun voorvaders waren jagers en leefden in grotten. Ze wisten hoe ze gereedschappen van steen en vuur moesten maken. Ze verzamelden bosproducten voor medicinaal gebruik, groenten  en fruit.

De Senoi leven voor het merendeel in de Cameron Highlands. Zij zien eruit als Maleisiërs. Je zou ze niet herkennen in een stad als Kuala Lumpur, hoewel sommigen ook op Negrito's kunnen lijken.  De Senoi  werken voornamelijk als dagloners op de theeplantages. Ze komen oorspronkelijk uit Cambodja, Vietnam en Noord Thailand. Waarschijnlijk was dat zo'n 6000 - 8000 jaar geleden. 
Wie naar Cameron Highlands rijdt vanaf de snelweg, vindt na 25 km al een bord, waarop een Orang Asli-dorp wordt aangekondigd. Langs de gehele weg naar boven passeer je nederzettingen van de Orang Asli. Langs de weg probeert de lokale producten te verkopen (o.a. durian, honing). Op de theeplantages kun je de schamele onderkomens zien, waarin zij wonen.    De Orang Asli (Negrito's meestal), die nu in het oerwoud wonen, jagen met blaaspijpen op vogels en aapjes. De blaaspijp is gemaakt van bamboe. Hun pijlen zijn net zo groot als een satéstokje en de punt is ingedoopt in een verdovende vloeistof, die van een bast  is gemaakt. Binnen een afstand van 20 meter is een "schot" dodelijk.
Ze hebben veel eerbied voor de geesten van hun voor vaderen. Voor dieren hebben ze veel respect, want een gevangen dier moet zo min mogelijk pijn lijden.
De Orang Asli wonen in kleine stammen in het oerwoud. De stam, die ik bezocht had ca. 10 huisje (soort afdakjes met een verhoogde vloer) en woonden niet ver van de rivier. Ze blijven op één plek wonen tot er iets "erg" gebeurt: .....bijv. ernstige ziekte of iemand overlijdt. Het stamhoofd kan dan besluiten, dan de stam gaat verhuizen. Een nieuw onderkomen bouwen duurt een halve dag. 
De regering had voor een stam, houten huizen gebouwd. Na er een tijdje in gewoond te hebben hadden de Orang Asli echter besloten weer het oerwoud in te trekken. Ze zijn niet teruggekeerd naar hun regeringshuizen. 

9 Maart: Van Taman Negara  terug naar Jerantut met boot 

 De tocht verliep niet geheel vlekkeloos. Nog geen 200 meter op weg was. Het omdraaien vanwege motorpech en overgestapt op een andere boot. Het was een mooie boottocht over een ondiepe rivier.   De sporen, die de overstromingen van december veroorzaakt hadden, waren nog duidelijk zichtbaar. Een half uur later dan gepland waren we in Jerantut. De rest van de dag besteed aan het verzorgen van de fietsen en het plannen van onze verdere tocht. Dit viel niet mee en vergde het nodige onderlinge overleg. Het beïnvloedde verder zelfs onze nachtrust. Uiteindelijk besloten we om de fietsen nog twee dagen in Jerantut te laten en af te reizen met minibus naar de Cameron Highlands. 

10 maart: Jerantut naar Cameron Highlands met minibus. 200km. 

Omstreeks het middaguur waren we in Cameron Highlands en ingecheckt in ons 's ochtendspits gereserveerde Hillview Inn Hotel.  's Middags gewandeld naar  de Robinson waterfall. Vanwege onheilspellende luchten durfden we slechts een kleine tocht te maken en maar goed ook. Aan het eind van de middag begon het te onweren en flink te regenen. 

 11 maart: Cameron Highlands.

 's Ochtends een tocht gemaakt naar de Boh theeplantages. Een van oorsprong oude Engelse plantage, schitterend gelegen in de heuvels. Overigens is de plantage nog steeds in beheer van de Britten. Verder een vlindertuin bezocht. Hier waren niet alleen prachtige vlinders te bewonderen, maar ook insecten, reptielen, planten, etc. Hierna een aardbeienfarm bezocht, waar naast aardbeien ook andere groeten in dit milde bergklimaat gekweekt werden. De groenten werden gekweekt volgens een technisch vernuftig irrigatiesysteem. 's Middags een wandeling gemaakt naar een theehuis bij een andere theeplantage. Aan het eind van de dag nog een Boeddhistische tempel bezocht. In deze streek wonen erg veel chinezen.